Dzieci Aspergera : medycyna na us艂ugach III Rzeszy "Medycyna na usługach III Rzeszy " Tytuł oryginału: "Asperger`s children : the origins of autism in Nazi Vienna".
Hans Asperger był uznanym wiedeńskim psychiatrą, kt贸ry w uniwersyteckiej klinice dziecięcej badał osoby z zaburzeniami umysłowymi. Brał r贸wnież udział w nazistowskiej akcji mordowania niepełnosprawnych dzieci. Dbał o "higienę rasową" w III Rzeszy.
Reżim nazistowski sortował ludzi według rasy, religii i kondycji fizycznej. Nazistowscy psychiatrzy wybierali dzieci z r贸żnymi zaburzeniami rozwoju, zwłaszcza z autyzmem. Asperger i jego koledzy starali się je "przekształcać" w produktywnych obywateli Rzeszy. Te, kt贸re uznali za nieuleczalne, wysyłano do kliniki Spiegelgrund, a następnie zabijano.
Dzieci Aspergera to przejmująca książka o tym, co człowiek może zrobić drugiemu - słabszemu. To r贸wnież opowieść o człowieku wplątanym w morderczą ideologię i historia początk贸w badań nad autyzmem, kt贸ra zmusza do rozważań nad dziedzictwem hitlerowskiej nauki.
Opowieści te stanowią kontynuację książki "Dzieci psychiatryka. Historie z ich życia". Opowiadają o trudnym starcie po wyjściu z oddziału psychiatrycznego w Bolanowie. Znajdziemy tu dramatyczne przeżycia, powroty do nałog贸w, walkę o przetrwanie i poszukiwanie własnej tożsamości, a także marzenia o miłości, tolerancji i akceptacji, kt贸re w zetknięciu z okrutną rzeczywistością i kruchością charakter贸w prowadzą do porażek, ale i oczekiwanego szczęścia. Przeczytamy o społecznych sierotach i problemach adopcyjnych rodzic贸w, kt贸rymi niejednokrotnie stają się babcie i dziadkowie. Dowiemy się, na co zwr贸cić uwagę, by ustrzec dziecko przed zagrożeniami płynącymi z sieci i w realnym świecie, oraz jak rozprawiano się z pedofilią w PRL-u, czytając relacje ich ofiar na temat traumatycznych przeżyć (wciąż bolesnych mimo upływu czasu).
UWAGI:
Na ksi膮偶ce pseudonim autora, nazwa: Czes艂awa Joanna Dra艂us. Stanowi cz臋艣膰 2 cyklu. Oznaczenia odpowiedzialno艣ci: Sara Romska.
Ksi膮偶ka sk艂ada si臋 z trzech r贸wnorz臋dnych w膮tk贸w wzajemnie si臋 przeplataj膮cych. G艂贸wny w膮tek to pami臋tnik Natalii, kt贸ra opisuje swoje patologiczne relacje z rodzin膮, destrukcyjne zachowania i proces demoralizacji. Drugi to prze偶ycia dzieci, ich losy, kt贸re zaprowadzi艂y je do tego samego miejsca 芒鈧 szpitala psychiatrycznego oddzia艂u o wzmo偶onym zabezpieczeniu. Trzeci dotyczy pracy oddzia艂u, regulaminu, kt贸rego musz膮 przestrzega膰 dzieci, oraz niezwyk艂ych zdarze艅 szokuj膮cych nawet odporny personel.
Tom 2
Dzieci psychiatryka : dalsze losy
Opowie艣ci te stanowi膮 kontynuacj臋 ksi膮偶ki "Dzieci psychiatryka. Historie z ich 偶ycia". Opowiadaj膮 o trudnym starcie po wyj艣ciu z oddzia艂u psychiatrycznego w Bolanowie. Znajdziemy tu dramatyczne prze偶ycia, powroty do na艂og贸w, walk臋 o przetrwanie i poszukiwanie w艂asnej to偶samo艣ci, a tak偶e marzenia o mi艂o艣ci, tolerancji i akceptacji, kt贸re w zetkni臋ciu z okrutn膮 rzeczywisto艣ci膮 i krucho艣ci膮 charakter贸w prowadz膮 do pora偶ek, ale i oczekiwanego szcz臋艣cia. Przeczytamy o spo艂ecznych sierotach i problemach adopcyjnych rodzic贸w, kt贸rymi niejednokrotnie staj膮 si臋 babcie i dziadkowie. Dowiemy si臋, na co zwr贸ci膰 uwag臋, by ustrzec dziecko przed zagro偶eniami p艂yn膮cymi z sieci i w realnym 艣wiecie, oraz jak rozprawiano si臋 z pedofili膮 w PRL-u, czytaj膮c relacje ich ofiar na temat traumatycznych prze偶y膰 (wci膮偶 bolesnych mimo up艂ywu czasu).
DOST臉PNO艢膯:
Dost臋pny jest 1 egzemplarz. Pozycj臋 mo偶na wypo偶yczy膰 na 30 dni
Książka składa się z trzech r贸wnorzędnych wątk贸w wzajemnie się przeplatających. Gł贸wny wątek to pamiętnik Natalii, kt贸ra opisuje swoje patologiczne relacje z rodziną, destrukcyjne zachowania i proces demoralizacji. Drugi to przeżycia dzieci, ich losy, kt贸re zaprowadziły je do tego samego miejsca — szpitala psychiatrycznego oddziału o wzmożonym zabezpieczeniu. Trzeci dotyczy pracy oddziału, regulaminu, kt贸rego muszą przestrzegać dzieci, oraz niezwykłych zdarzeń szokujących nawet odporny personel.
UWAGI:
Na ksi膮偶ce pseudonim autora, nazwa: Czes艂awa Joanna Dra艂us. Stanowi cz臋艣膰 1 cyklu. Oznaczenia odpowiedzialno艣ci: Sara Romska.
Ksi膮偶ka sk艂ada si臋 z trzech r贸wnorz臋dnych w膮tk贸w wzajemnie si臋 przeplataj膮cych. G艂贸wny w膮tek to pami臋tnik Natalii, kt贸ra opisuje swoje patologiczne relacje z rodzin膮, destrukcyjne zachowania i proces demoralizacji. Drugi to prze偶ycia dzieci, ich losy, kt贸re zaprowadzi艂y je do tego samego miejsca 芒鈧 szpitala psychiatrycznego oddzia艂u o wzmo偶onym zabezpieczeniu. Trzeci dotyczy pracy oddzia艂u, regulaminu, kt贸rego musz膮 przestrzega膰 dzieci, oraz niezwyk艂ych zdarze艅 szokuj膮cych nawet odporny personel.
Tom 2
Dzieci psychiatryka : dalsze losy
Opowie艣ci te stanowi膮 kontynuacj臋 ksi膮偶ki "Dzieci psychiatryka. Historie z ich 偶ycia". Opowiadaj膮 o trudnym starcie po wyj艣ciu z oddzia艂u psychiatrycznego w Bolanowie. Znajdziemy tu dramatyczne prze偶ycia, powroty do na艂og贸w, walk臋 o przetrwanie i poszukiwanie w艂asnej to偶samo艣ci, a tak偶e marzenia o mi艂o艣ci, tolerancji i akceptacji, kt贸re w zetkni臋ciu z okrutn膮 rzeczywisto艣ci膮 i krucho艣ci膮 charakter贸w prowadz膮 do pora偶ek, ale i oczekiwanego szcz臋艣cia. Przeczytamy o spo艂ecznych sierotach i problemach adopcyjnych rodzic贸w, kt贸rymi niejednokrotnie staj膮 si臋 babcie i dziadkowie. Dowiemy si臋, na co zwr贸ci膰 uwag臋, by ustrzec dziecko przed zagro偶eniami p艂yn膮cymi z sieci i w realnym 艣wiecie, oraz jak rozprawiano si臋 z pedofili膮 w PRL-u, czytaj膮c relacje ich ofiar na temat traumatycznych prze偶y膰 (wci膮偶 bolesnych mimo up艂ywu czasu).
DOST臉PNO艢膯:
Dost臋pny jest 1 egzemplarz. Pozycj臋 mo偶na wypo偶yczy膰 na 30 dni
Psychiatrię traktuje się w Polsce jak dziecko - ma być i nie sprawiać kłopotu. Nie odzywać się niepytana. Ta książka jest głosem os贸b, kt贸re od lat się nią zajmują. W r贸żnych miejscach.
Psychiatria dzieci i młodzieży w Polsce jest w zapaści. Słowa, kt贸rymi najczęściej się ją opisuje, to: "fiasko", "katastrofa", "dramat". Oddziały psychiatryczne są przepełnione, a leczenie dzieci utrudnione przez brak wykwalifikowanej kadry. Coraz więcej rodzic贸w pyta o dobrego psychiatrę, szuka pomocy w dramatycznych sytuacjach. Kryzys się pogłębia.
Marta Szarejko, dziennikarka i reportażystka, oddaje głos psychiatrom i psychologom. Przemierza szpitalne korytarze razem z nimi: potwornie zmęczonymi, bezradnymi, ale podejmującymi walkę z systemem. Zdeterminowanymi, by mimo trudnych warunk贸w leczyć.
Sprawdza, co kryje się za alarmującymi określeniami, dlaczego zdaniem lekarzy jest tak źle, jak temu zaradzić i gdzie szukać wsparcia, gdy sami nie potrafimy już pom贸c naszym dzieciom.
Pokazuje psychiatr贸w nie jako bog贸w, lecz ludzi, kt贸rzy nie zawsze mają jednoznaczne odpowiedzi. Opowiadają o systemie, ale też o rodzinie - jak zmieniała się przez ostatnie dekady i jaki to miało wpływ na dzieci. Zdania, kt贸re najczęściej padają z ich ust, to:
Rodzice abdykują ze swojej roli.
Ukryte formy przemocy są zapisane w ciele.
Oddział jest miejscem, do kt贸rego trafia dziecko dramatycznie poobijane. Nikt nie pr贸buje zrobić niczego, żeby ono tam nie trafiło.
Z adopcji jest dużo zwrot贸w.
Dorośli często bagatelizują problemy dzieci, udają, że ich nie ma. A jeśli nie da się udawać, ukrywają je.
UWAGI:
Bibliografia na stronach 309-[310]. Oznaczenia odpowiedzialno艣ci: Marta Szarejko.
DOST臉PNO艢膯:
Dost臋pny jest 1 egzemplarz. Pozycj臋 mo偶na wypo偶yczy膰 na 30 dni
Dlaczego nasze dzieci popełniają samob贸jstwa częściej niż w innych krajach europy?
Ania (lat 12) wyciem obudziła w środku nocy rodzic贸w - wcisnęła się w r贸g pokoju, kt贸ry był cały zasłany papierkami. Odwieziono ją do szpitala dziecięcego. Tam się cięła, truła lekami, aż wreszcie odm贸wiono jej dalszego leczenia.
Dla Marysi (lat 15) nie było miejsca na oddziale dziecięcym w innym szpitalu psychiatrycznym, więc przyjęto ją na oddział dla dorosłych. W nocy została zgwałcona przez jednego z pacjent贸w - w czasie, kiedy personel dla swojego bezpieczeństwa zamykał w dyżurkach.
Milo (lat 23) nie do końca wiedział czy jest chłopakiem, czy dziewczyną, czy może kimś pomiędzy tymi płciami. W odpowiedzi na jego wątpliwości dziadek zadeklarował, że zrobi z niego mężczyznę. Milo skoczył z mostu...
I tak dalej, i tak gorzej...
Gdyby podsumować wszystkie tego typu przypadki, okazałoby się, że co roku znikają trzy klasy pełne wrażliwych, ciekawych i inteligentnych, młodych ludzi, przed kt贸rymi przyszłość. Przerywają swoje życie, bo sobie nie dają rady - otacza ich niechęć i nietolerancja, a dobijają niewydolność służby zdrowia, tępa opresyjność szkoły, pokrzykiwania polityk贸w i kościelne szczucie.
Kto jest temu winien? Państwo? A może my wszyscy?
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialno艣ci: Witold Bere艣 i Janusz Schwertner.
DOST臉PNO艢膯:
Dost臋pny jest 1 egzemplarz. Pozycj臋 mo偶na wypo偶yczy膰 na 30 dni
